Er was eens een vrouw die ging op vakantie naar Joegoslavië. Ze leerde daar een man kennen en werd verliefd. Jaren later trouwden ze in een romantisch dorpje in Kroatië (het toenmalige Joegoslavië) en gingen ze in Nederland wonen waar zij hun eerste zoon kregen.
De man wilde een bedrijf oprichten in Dalmatië dus verhuisde de vrouw, inmiddels weer hoogzwanger met haar man en zoon naar de kustplaats Split. Hun tweede zoon werd hier geboren. Enkele jaren later brak de oorlog in Joegoslavië uit. Huizen werden gebombardeerd door de Serven en er werd geschoten op onschuldige mensen en kinderen. Het gezin leefde in de schuilkelder van hun huis en had een nare tijd. De vrouw had echter nog een Nederlands paspoort en kon dus met haar zoons het veilige land opzoeken. Ze wilde niet scheiden van haar man maar omdat de oorlog voortduurde en steeds erger werd besloot zij toch te gaan. De kinderen spraken al Nederlands en zij gingen ook daar naar school. Een aantal jaren leefden zij in een flatje in Nederland gescheiden van hun vader en man.
Toen de oorlog wat minder werd is de man naar Nederland gekomen. Kroatië is inmiddels onafhankelijk geworden en zij willen hun bedrijf weer opnieuw leven in blazen. Het hele gezin verhuist weer naar Kroatië. De kinderen zijn dolgelukkig hun oude vriendjes weer te zien. Nu, zo'n 15 jaar later leven zij daar nog lang en gelukkig...
(zie: 10 september 2007 -- > Memories, voor het hele verhaal in een interview)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten